Анксиозноста и депресијата како последици од долго работење од дома
Како резултат на анксиозност и депресија, зголемена е и употребата на антидепресиви и лекови за смирување. Нема официјална статистика за земјите од регионот, но лекарите, фармацевтите и експертите посочуваат дека тие го забележуваат овој тренд.
Наташа Јокиќ Бегиќ, професорка на Катедрата за психологија на Филозофскиот факултет во Загреб, рече дека генерално, за време на пандемијата, била нарушена менталната состојба, особено кај луѓето кои се инаку чувствителни. Таа исто така истакна дека кризата со коронавирусот особено ги погодила луѓето кои се сами, особено оние кои работеа од дома.
„Работам од дома од март, живеам сама, а вработена сум во фармацевтска компанија“, вели една жена од Сараево која не сака да и се спомене името.
„Беше многу стресно на почетокот, бев цело време достапна, работното време беше продолжено, луѓето испраќаа е-пошта во 19 часот и велеа дека им треба одговор до вечерва до 21 часот, само затоа што сме дома. Имавме и повици доцна во ноќта. На почетокот, моите работни навики беа ужасни, не јадев и не паузирав, додека подоцна, кога малку се навикнав, некако се организирав. Добивавме и упатства од компанијата, како да се однесуваме, да одвоиме време за пауза, да прошетаме, сега ни воведоа јога преку Интернет заради грбот, па сега е добро. Сепак, имаше луѓе кои имаа напади на паника. Сега поминувам многу време на телефон, ми недостига таа комуникација во живо. Имам чувство дека цел ден се сведува на разговор на телефон, што не би го чувствувала во канцеларија. Никој сè уште не знае кога ќе се вратиме на работа “.
Психички потреби
Шетиќ посочува дека е многу важно луѓето полека да почнат да се враќаат на својот вообичаен начин на живот, да станат физички активни и да имаат социјален контакт со луѓето со сите мерки што ќе спречат ширење на вирусот.
„Со овие контакти задоволуваме одредени психолошки потреби на кои малку заборавивме, ги оставивме настрана во текот на овие шест месеци, бидејќи целиот притисок врз јавноста во однос на заштитата од Ковид-19, а многу малку внимание се посветува на другите човечки потреби. Покрај тоа да не зборувам за изворите на стрес што се појавија како резултат на пандемијата, во смисла на проблеми со работата, губење на работа, намалување на платата“, вели Шетиќ.
Речиси секоја општина во двата ентитета, додава тој, има свои центри за ментално здравје, во кои работат интердисциплинарни тимови на експерти, и ги повикува сите граѓани кои ги чувствуваат психолошките последици од работењето од дома и пандемијата воопшто да се јават и да побараат помош. паг/
