4 јули 2022 Катимерини Дипломатијата е маратон, што никогаш не завршува. Затоа е сосем бесмислено да се слави или жали за исход од дипломатска рунда, бидејќи таа е само една. Турскиот претседател Реџеп Таип Ердоган одлучи да игра покер во Мадрид. Тој го начека Западот во момент, кога има потреба од него поради војната во Украина, па го изврши сиот можен притисок. Што доби самиот: Прво, средба со претседателот на САД, Џо Бајден. Тој навистина ја посакуваше таа средба поради внатрешнополитички причини, но и за да се избалансираат впечатоците од неодамнешниот говор на грчкиот премиер во Конгресот на САД. Во Вашингтон, приврзаниците на теоријата „Не треба да ја изгубиме Турција“ добија рунда, што го вклучува терминот „стратешки сојузник“ во соодветното соопштение за медиуми. Американскиот претседател исто така вети поддршка за барањето за модернизирање на турските Ф-16. Секако, Бајден му посочи на Ердоган, дека барањето треба да биде одобрено од Конгресот, што никогаш не е сигурно. Низ разговор тој исто така објасни, дека секое турско дејствување, што би предизвикало нестабилност во Егејското Море, уште повеќе ќе го отежне правецот на движење на турското барање. Затоа турскиот лидер го доби тоа, што го сакаше за својата внатрешно политичка публика: средбата и зелено светло за Ф-16. Во пракса, всушност, останува да се види по неколку месеци дали ветувањето ќе биде исполнето. Како што јави дописничката на Катимерини од Вашингтон, Лена Аргири, во Конгресот веќе сериозно се размислува да се додадат некои услови за одобрување на турското барање - употреба на Ф-16 за прелети или други агресивни дејства против Грција. Битката ќе биде тешка и без резултати. Импресивно е тоа, што Финска и Шведска се согласија да го дадат во замена за одобрување на членството во НАТО на Турција. И покрај тоа што и двете земји се со долгогодишни традиции кога станува збор за заштита на човековите права, тие се согласија да го променат своето законодавство во однос на Курдите и да се укине ембаргото за оружје за Турција. Но, тие може и да ги променат своите позиции, па затоа Анкара го држи оружјето на евентуално ново вето следната година. Финска и Шведска се политички и институционално зрели држави. Па, никој не може да предвиди дали обврските кон Турција ќе бидат прифатени без проблеми во внатрешно политички план, а реакции веќе има. Клучното прашање е до какви заклучоци дошол Ердоган од Мадрид. Позитивното сценарио сугерира дека тој би требало да е задоволен со овие - главно политички - придобивки што ги обезбеди, па ќе се одржи мирот кога станува збор за Грција и Кипар до изборите. Според лошото сценарио, тој останал на впечатокот оти е стратегиски неопходен за Западот и дека може да прави што ќе посака и за тоа да плати евтино. Времето ќе покаже кое сценарио ќе се реализира.