• e shtunë, 23 nëntor 2024

Dëshmi për MIA-n e një gruaje maqedonase të evakuuar nga Izraeli: Ishim duke u mbytur në pritje të një kashtë për shpëtim

Dëshmi për MIA-n e një gruaje maqedonase të evakuuar nga Izraeli: Ishim duke u mbytur në pritje të një kashtë për shpëtim

Shkup, 13 tetor 2023 (MIA) - Banorja e Velesit Gjurgja Rushkova dhe djali i saj u evakuuan nga Izraeli të mërkurën me një fluturim për në Athinë. Ata ishin pjesë e grupit prej 50 pelegrinësh nga vende të ndryshme që ishin në pelegrinazh në tokën e shenjtë. Ajo i tregon MIA-s me një valë emocionesh për golgotën që ajo dhe djali i saj kaluan për t'u kthyer në shtëpi pasi ndodhi konflikti në Lindjen e Mesme.

Rushkova deklaroi për MIA-n se ata kanë qenë në mosbesim se në të vërtetë po ndodhte një luftë e vërtetë, dhe se asgjë nuk paralajmëronte se një gjë e tillë do të ndodhte.

"Kur shpërtheu për herë të parë ishim në një hotel në Betlehem, kjo ishte në pjesën palestineze. Hëngrëm kafjall, ishim të gjithë në restorant dhe papritmas u dëgjuan bomba. Ishim një grup prej 50 pelegrinësh, të cilët duhej të ishin në Izrael për 11 ditë, për të vizituar vendet e shenjta në Izrael. Dhe kur në mëngjes dëgjuam dy granata, bomba, pyesnim veten se çfarë na ndodhi, pyesnim kamerierët përreth nesh, e ata na thoshin se gjithçka ishte në rregull dhe të mos shqetësoheshim, por diçka po ndodhte me të vërtetë", shprehet ajo.

Pastaj ata informuan recepsionin se çfarë po ndodhte dhe u thanë se kishte një lloj sulmi.

"Ndërkohë, pas kafjallit duhej të shkonim në Jerusalem, por shoferi që na merrte çdo ditë me autobus nga Jeruzalemi na tha se nuk mund të hynte sepse kufiri ishte i mbyllur. Jeruzalemi dhe Palestina kanë kufi ku ka ushtri të armatosur. Për të hyrë në pjesën palestineze, kalon një kufi që ka ushtarë atje, në autobusin që kontrollojnë letrat kredenciale, për të hyrë në pjesën palestineze, ku ishim akomoduar, rrëfen ajo për MIA-n.

Ajo shprehet se kur ndodhi bombardimi, ata qëndruan për dy ditë në Betlehem, u informuan se kishte luftë, por të këshilluar që të mos kishin frikë dhe se do të ishin në gjendje të vazhdonin udhëtimin për një kohë të shkurtër.

"Ndërkohë, kuptuam se nuk ishte vetëm e shkurtër, por se diçka do të ishte më serioze, dhe na u tha të kontaktonim vendet tona amë. Të gjithë ne e bëmë, dhe u këshilluam të largoheshim nga Betlehemi, në fakt, të largoheshim nga hoteli ku po qëndronim në pjesën palestineze", shprehet ajo.

Ajo shton se pas fillimit të bombardimeve, pompat e benzinës u mbyllën, ndërsa pronarët e hotelit u thanë atyre të prisnin që në çdo moment mund të mos kenë ujë dhe energji elektrike.

Rrëfen se pas dy ditësh kanë arritur të largoheshin nga Betlehemi me ndihmën e shoferit të autobusit të tyre, i cili arriti të hapë kufirin dhe t'i largojë ata nga pjesa palestineze, pas së cilës ata u akomoduan në një hotel tjetër në pjesën e vjetër të Jeruzalemit, nga ku prisnin të vazhdonin udhëtimin e tyre.

"Sidoqoftë, u bë edhe më serioze nga atje, kështu që sapo hymë, u regjistruam në hotelin e ri, u ngjitëm në çati, kishte një restorant, dhe kur papritmas sirenat filluan të fishkëllenin për t'u evakuuar, të zbresim poshtë, sepse pritet ndonjë sulm.

Pasi erdhëm në Jerusalem, ishte një ngjarje e përditshme. Do të dëgjosh sirena dhe duhet të shkosh menjëherë në holl, ishte një hotel i madh me shtatë kate, plot njerëz dhe të gjithë u shtrydhëm në një dhomë, thotë Rushkova dukshëm e tronditur.

Nga aty, ajo vazhdon bisedën për MIA-n, filloi drama - të shtëna, dëgjonim aeroplanë mbi hotel gjatë gjithë kohës.

"Na këshilluan të rrinim në hotel, të mos dilnim jashtë dhe kjo është e vetmja gjë që mund të bëhet për momentin. Kemi ndejtur atje për dy ditë. Ushtria, policia, dolën në rrugë, nga ballkoni i hotelit pamë se çfarë po ndodhte – kishte situatë ku një ushtar i armatosur kapi një djalë duke ecur në rrugë dhe mbante një çantë shpine, e cila ishte e dyshimtë për ta. Nuk e di se çfarë po ndodhte, kështu që i thamë vetes se kjo ishte me të vërtetë serioze", rrëfen Rushkova.

Ajo shton se ata ishin në kontakt me policinë izraelite, sepse nuk e dinin se çfarë po ndodhte.

"Gjithçka ishte anuluar pas linjave ajrore dhe ne qëndruam në hotel. Ne kontaktuam policinë izraelite, unë personalisht diskutova nëse ishte e sigurt, sepse ishim një grup prej 50 personash, për të shkuar në Jordani. Ishte vendndodhja jonë më e afërt ku mund të dilnim, vetëm për të kaluar një kufi, ne vetëm donim të kalonim një kufi dhe të ishim të sigurt.

Ata na thanë se mëngjesin e mëparshëm turistët britanikë ishin sulmuar para vendkalimit të Jordanisë dhe na këshilluan të mos shkonim të kalojmë përmes Jordanisë", shprehet ajo.

Ndërkohë, shton ajo, pasi u regjistrova në ambasadën maqedonase në Tel Aviv, pra i kontaktuam, thamë se ishim shtetas maqedonas, në cilin hotel po qëndronim, dhe i pyetëm nëse kishte mundësi për të evakuuar njerëzit, se ishim në atë dhe atë hotel.

"Ata na thanë se po bashkëpunojnë më tej me autoritetet tona maqedonase se si duhet të shkojnë gjërat, ata do të na kontaktojnë nëse ka ndonjë informacion. Ishte pas ditës së dytë pasi filloi gjithçka. Kur më nuk durohej, pra ishte agoni e tillë, presion i pandalshëm për të ikur poshtë, duke u fshehur në holl, vazhdimisht dëgjonim të shtëna armësh duke qëndruar në dhomë. Ne ishim njerëz të disa kombësive - nga Kroacia, nga Serbia, nga Kanadaja, nga Belgjika, Islanda, nga kudo", shton ajo.

Meqenëse nuk mund të përballonin më pasigurinë në të cilën ndodheshin dhe me përgjegjësinë e tyre, ata vendosën së bashku me pesë gra të tjera të largoheshin nga hoteli dhe morën një taksi për në aeroportin e Tel Avivit.

"Pastaj gjashtë prej nesh thirrën një taksi dhe u drejtuan për në aeroportin e Tel Avivit. Kur shkuam atje çfarë të shihnim, një turmë njerëzish, plot me turistë dhe askush nuk e dinte se çfarë po ndodhte.

Ndërkohë, para se të dilnim nga hoteli, kontaktova Ambasadën e Maqedonisë në Tel Aviv dhe i njoftova se isha në aeroport. Ishin shumë të sjellshëm, u mahnita nga bashkëpunimi i tyre. Kur i dërgova një mesazh Wattsap ambasadës në Tel Aviv, mora një përgjigje për atë që po ndodhte, sikur të kishte një mundësi për të na evakuuar, njerëzit gjithmonë përgjigjeshin", shprehet ajo.

Para se të largohesha nga hoteli, nga Jerusalemi, vazhdon ajo, thirra ambasadën, në Tel Aviv, bisedova me ta se nëse shfaqej një mundësi evakuimi, sepse nuk kishte asnjë shans për të blerë bileta aeroplani.

“Bleva dy bileta aeroplani, për dy destinime të ndryshme vetëm që të mund të dilnim nga Jeruzalemi, fluturimet anuloheshin momentalisht...Kishim blerë bileta për të shkuar në Jordani, për të fluturuar nga Jordania, por edhe atje dështoi. Unë i njoftova në ambasadën maqedonase dhe u thashë unë dhe djali im do të jemi në aeroportin e Tel Avivit dhe nëse shfaqet diçka të na kontaktojnë”, shprehet ajo.

Ajo shpreh mirënjohjen e saj të madhe për Ambasadën e Maqedonisë në Tel Aviv, e cila i thirri ata ndërsa po prisnin në radhë për çdo mundësi fluturimi.

“Kur hymë në aeroport, kishte një opsion, qëndruam në atë linjë për katër orë në mënyrë që nëse kishte ndonjë mundësi t'ju vendosnin në ndonjë aeroplan të blesh biletë. Djali im dhe unë dhe ata pak njerëz të tjerë që ishin me mua, që udhëtuan së bashku, qëndruam këtu dhe prisnim të blinim përsëri një biletë. Dhe derisa ishim në radhë, mora një telefonatë nga ambasada maqedonase në Tel Aviv dhe u informova se kishte një fluturim për në Athinë, dhe nëse do të doja të udhëtoja, për ta pranuar atë fluturim. Pasi na thirrën, morëm lehtësim”, tha Rushkova dukshëm e tronditur.

E gjithë kjo u krye brenda një ore, vazhdon ajo, kur u kontaktuan nga ambasada jonë në Tel Aviv, e cila e informoi se ishin edhe dy bashkëqytetarë tanë që do të ishin në fluturim për në Athinë.

“Ambasada na përshëndeti në Athinë dhe na çoi në një stacion autobusi. Na futën në një autobus për në Selanik. Nga këtu, kur arritëm në Selanik, na takoi konsulli nga vendi ynë, na mori në makinën e tij dhe na çoi në kufi. Kaluam kufirin dhe një person nga MPJ na takoi nga kufiri, ai na mori përsipër dhe na solli në Maqedoni. Na lanë në Veles, të tjerët në Shkup. Duhet të theksoj dhe falënderoj publikisht Ambasadën e Maqedonisë në Tel Aviv për punën e madhe, ndihmën dhe informacionin që na dhanë. Shumë faleminderit edhe ambasadës sonë në Greqi. Ne po mbyteshim duke pritur një kashtë për shpëtim”, rrëfen Rushkova me lot.

Израелските власти ги известија странските авиокомпании дека забраната за влез во земјата на странски државјани, воведена на 18 март за да се спречи ширењето на коронавирусот, е продолжена до

Gjatë ditës, rreth orës 13:00 sipas orës izraelite, pritet të organizohet transport ajror falas për qytetarët që kanë kërkuar ndihmë dhe evakuim nga Izraeli. Në kushtet e fluturimeve plotësisht të anuluara dhe transportit ajror të bllokuar me Izraelin, sfida e organizimit të këtij fluturimi çarter është kapërcyer përmes bashkëpunimit me Air Serbia për të transportuar qytetarët që kërkuan ndihmë, tha dje Qeveria, duke theksuar se shpenzimet e fluturimit do të mbulohen nga Buxheti.

“Ambasada në Tel Aviv ka qenë në kontakt me qytetarët e Republikës së Maqedonisë së Veriut që nga fillimi i krizës, e disa nga qytetarët që e gjetën veten në Izrael tashmë janë kthyer në vend, ndër të tjera, me fluturime speciale të vendeve mike të Republikës së Maqedonisë së Veriut. Ambasada dhe Ministria e Punëve të Jashtme mbeten të hapura për të gjitha çështjet që lidhen me këtë problematikë”, bëhet e ditur në kumtesën e Qeverisë.

Ministri i Jashtëm Bujar Osmani dje në konferencë për media se 60 shtetas maqedonas ishin kthyer nga Izraeli deri më tani, nga 150 që kishin kërkuar ndihmë. Sipas informacionit të fundit të MPJ-së, evakuimi i një çifti të martuar të bllokuar aktualisht në Gaza mbetet i pasigurt për momentin. Ata u përpoqën të largoheshin nga zona përmes vendkalimit Rafa në Egjipt, por ai u mbyll pak para se të kuptonin qëllimin e tyre. Një dalje tjetër tokësore nga vendi nuk jepet se ushtria izraelite ka vendosur shtetrrethim përgjatë gjithë kufirit me Rripin e Gazës dhe nuk lejon askënd të kalojë kufirin.

Neda Dimova Prokiq

oto: Arkivi privat; Arkivi i MIA-s

Video: Andrej Brankoviq

QËNDRONI TË LIDHUR