France 24 / AFP Në zyrat e një organizate të vogël bamirësie Athinë që ofron kurse profesionale, një grup grash merren me montimin e filmave të shkurtër nën mbikëqyrjen e një regjisori amerikan. Gratë refugjate nga Kongo, Siria, Afganistani dhe Irani po trajnohen nga Globalgirl Media, një organizatë që u mëson grave të reja media digjitale dhe aftësi gazetarie. Por edhe pse disa erdhën në Greqi nga gjysma e botës, ato zbuluan se problemet me të cilat përballeshin nuk ishin aq të ndryshme. "Unë nuk isha në dijeni të vështirësive me të cilat përballen gratë greke. Gjatë intervistave, ne biseduam gjatë për nevojën për të mbështetur veten si gra, pavarësisht nga prejardhja jonë, sepse po kalojmë përvoja të ngjashme," tha Fateme Xhafari, një grua afgane 25-vjeçare. Dhuna ndaj grave në Greqi është rritur gradualisht në vitet e fundit pas dekadash të heshtjes. Ngacmimi seksual është raportuar gjerësisht që nga janari, kur kampionia olimpike greke në lundrim, Sofia Bekatorou akuzoi një zyrtar të federatës për abuzim seksual, duke shkaktuar një thirrje zgjimi #MeToo në Greqi. "Zërat e grave dëgjohen me vështirësi në media, veçanërisht ato të të rejave refugjateve," tha Ejmi Uilliams, koordinatore e GlobalGirl Media në Greqi. "Ideja është t'i lejojmë ato që të praktikojnë gazetari, të dëgjohen, por gjithashtu të rimëkëmbin veten e tyre duke regjistruar historitë e tyre ose të grave të tjera që luftojnë për barazinë gjinore," tha ajo. Më 30 qershor, KB-ja do të organizojë një forum për barazinë gjinore në Paris, ku aktivistët do të përpiqen të ndikojnë në vendet e ndryshme për të promovuar barazinë gjinore. За таа пригода, Вилијамс вели дека младите бегалци добиле обука и пари за снимање кратки филмови со интервјуирање организации и феминистички икони во Грција. Sude Fazlollah, një 38-vjeçare iraniane, tha se ajo "mësoi shumë" pasi ajo dhe motra e saj Eli intervistuan Bekatorun. "Ju nuk duhet të keni frikë të flisni me zë të lartë ose të keni turp të dënoni sjelljen e papërshtatshme të një burri", tha Sude. Të dy motrat më parë jetonin në kampin famëkeq Moria në ishullin e Lesbos. Pasi kampi u dogj në shtator, ato endeshin nëpër rrugët e Athinës dhe Selanikut për ditë me radhë përpara se të drejtoheshin në kampin Elaionas në kryeqytet. "Si gra, rreziqet janë kudo, kjo ndjenjë është edhe më e pranishme në kampe. Keni frikë të shkoni në tualet, të ecni vetëm natën", thotë Eli. Një nga filmat e shkurtër flet për hapësirën e Lesbos, e destinuar për gratë për dush dhe relaksim. Një tjetër u kërkon të anketuarave femra të identifikojnë se çfarë është feminizmi. Në moshën 14-vjeçare, Ata Brimo u martua me një burrë nëntë vjet më të madh se ajo dhe lindi fëmijën e saj të parë një vit më vonë. Për këtë martesë ndërmjetësuan prindërit e saj. Tani është 30 vjeç, e mbërthyer në Greqi dhe e ndarë nga familja e saj në Gjermani për dy vitet e fundit, kjo refugjate siriane ka bërë një film të shkurtër për martesat e mitura që jep jehonë për mijëra gra me përvoja të ngjashme - dhe shumë më tepër me histori edhe më të këqija të cilat duhet të tregohen. Me titull "Nëna e vogël", filmi i Brimos është përzgjedhur për Festivalin e Filmit Dokumentar të Selanikut, i cili hapet të enjten. “Kam qenë me fat që kam takuar një njeri të mirë. Por ishte e qartë që nuk isha gati të bëhesha nënë në moshë kaq të re, nuk e kuptova se çfarë më ndodhi", tha ajo. Sipas policisë greke, në Greqi numri i incidenteve të dhunës në familje është katërfishuar midis viteve 2010 dhe 2018, nga 1,148 në 4,254. Por shumë raste ende nuk janë raportuar. Javën e kaluar, një 32-vjeçar grek pranoi se vrau gruan e tij 20-vjeçare britanike ndërsa flinte pranë vajzës së tyre të vogël dhe po përpiqej të mbulonte krimin "Këto të reja nuk e dinin domosdoshmërisht se çfarë ishte barazia gjinore deri më tani," tha Uilliams. "Por edhe pa e ditur, ato janë shumë të forta dhe feministë. Ato lanë familjet e tyre, shoqëritë patriarkale, udhëtuan, u përballën vetë me shumë vështirësi." "Ato po luftojnë për të rindërtuar jetën e tyre ashtu si dëshirojnë," shtoi ajo. Mbikëqyrësi i projektit Adriana Teohari thotë se biseda me refugjatet gjithashtu ka ndihmuar gratë greke të përballen me frikën dhe sfidat e tyre. "Midis tyre, pa praninë e burrave, ato ndihen të sigurta, ato mund të shprehen pa ndrojtje, ato mund të qajnë pa turp," tha Teohari. "Fakti që gratë greke si unë marrin pjesë gjithashtu në seanca e lehtëson integrimin e refugjateve dhe çon në më shumë mirëkuptim midis nesh." "Në fund të fundit, ne jemi të gjitha gra, pavarësisht nga prejardhja dhe shpesh e kuptojmë njëra-tjetrën pa folur të njëjtën gjuhë," tha ajo. "Së bashku, ne ndjehemi më të forta, më të përgatitura për të përballuar pabarazitë dhe diskriminimin që ekzistojnë në të gjitha shoqëritë."